Zdjęciami z Kenii obsypię nasze życzenia. Świąteczna nie jestem, ale kocham wypowiadać dobre słowa.
Dziś, w czasie Przesilenia, Świąt, witania Nowego Roku, chciałabym życzyć nam zaufania do świata. Mocno wierzę w to, że on wie, co robi. I że zawsze chce jak najlepiej. I daje nam tylko problemy na miarę naszych możliwości przerobowych.
Życzę nam, byśmy nigdy nie zwątpili w swoje marzenia i w siebie samych. I dążyli do ich spełnienia choćby nie wiem co, na przekór wszystkim i wszystkiemu. Bez nich nic nie ma sensu.
Życzę nam rzeczywistości, w której będzie miejsce dla każdego człowieka, dla każdej istoty, dla każdej emocji, słowa, wątpliwości, upadku, siły, wniosków. Byśmy umieli dostrzec światło w każdym ze zdarzeń. I słuchali podpowiedzi serca, najlepszego Przyjaciela.
Życzę nam działania pomimo strachu i ciągłego odkrywania kart, sprawdzania, próbowania, otwierania siebie jeszcze mocniej z każdym zranieniem. Po to jest życie, by poznawać siebie. Nie ma innej drogi.
Życzę nam pięknej codzienności, przewidywalności, porywów serca, namiętności i nudy. One wszystkie nas tworzą, uzupełniają się, mrugają oczkiem. Nie istnieją bez siebie, nie są wówczas pełne.
Życzę nam zdrowego ciała i czystej z nim relacji. Oswojeniu w nagości, braku skrępowania przy innym ciele, które po coś się w tej bliskości znalazło, niech to nam daje do myślenia i otula lęki.
Życzę nam głośnego mówienia „nie”, stawiania granic i tworzenia świata, który ma odpowiadać nam, a nie komukolwiek innemu. Kwestionowania zastanego porządku rzeczy, niczego niebrania za pewnik, bez chaosu codzienności w chaosie obecnego świata. Pożegnania się z systemem, który krzywdzi i stworzenia wokół siebie dobrego, ciepłego, bezpiecznego miejsca.
Życzę nam wspaniałych ludzi wokoło, którzy odbudują wiarę w ludzkość i zrozumienia wobec tych, którzy pojawią się, by czegoś nas nauczyć – albo którym my mamy coś dać.
I jeszcze…trzeźwości nam życzę. Braku potrzeby znikania w innych światach, zapominania o świadomości, stawania się kimś innym, by budować się tym, co tak łatwo niszczy.
I jeszcze…nieustawania w każdej swoje walce. Obojętnie czy walczymy słowami, czynami, pieniędzmi, w małej, wielkiej, abstrakcyjnej sprawie – walczmy, bo nie chcę obudzić się w świecie, w którym złożymy broń.
A na koniec, miłości. Do siebie, bo z niej wszystko wynika, do innych, bo ona daje siłę i do świata, bo ona daje spokój ducha.
Cudów!
http://www.e-kreatywni.eu/index.php/zyczenia-swiateczne-zosia-lenczewska-samotyj#sigProIdfdead9a2ce
