Jestem jak kwiat w wazonie

Ładna, lecz dni moje już policzono

 

Trzymam emocje na wodzy

A język za zębami

Nic nie zdradzam, niczego nie komentuję

 

Pustka w mojej klatce jest bolesna

W końcu całą mnie pochłonie

Lecz na razie cicho sza

 

Jeszcze żyję

Jeszcze milczę

Jeszcze czas

 

Jeszcze tu jestem, jeszcze jestem

Projektuję życie swoje

 

Coś jednak się zbliża

Czuje oddech tego na karku

Lecą kartki z kalendarza

 

Czasem jakaś emocja wyrwie się spod mojej pieczy

Atakuje przypadkową ofiarę  

Robię wtedy kolejny krok w tył i buduję kolejny mur

 

Milczenie gniecie duszę moją

Chcę uciec, lecz w miejscu stoję

Chcę krzyczeć, lecz z ust nie otwieram

Wszystko jest sztuczne, a ja jestem kwiatkiem w wazonie…

 

 

W ilustracji wykorzystano zdjęcie autorstwa cottonbro z Pexels