W kamiennej ścianie drzemią marzenia,

wyszeptane na czarnym papierze z gwiazdą.

Pręga szkarłatu namalowana na kredowej skórze Baranka.

Szelest pragnień w synagodze uwolnionych spod świadomości.

A może cud? Może Kanaan?

Kapryśna groteska w prostej formie.

Siedem absurdów, siedem zimnych dłoni, siedem ciężkich Ksiąg z brodą.

Hebrajskie ślady na egipskim piasku.

Dobrowolna utrata złotej śmiertelności.

Nie da się najeść miłością;

od tajemnic nie przybywa wiedzy;

ale Siła rodzi się z Wiary...

Ta obojętna impresja chytrości... a pod nią ciepłe ludzkie serce.

Skrupulatny uścisk na dłoniach pobożnych braci.

Nieokreślony kres jerozolimskiej wędrówki.

A życie płonie, płonie i płonie...

na bezwzględnej menorze.