Trzy dni spokoju

Za pięć minut niepokoju

Za pięć sekund spojrzenia

 

Stałam przed wielkim budynkiem

Bicie serca zagłuszało myśli me

Chciałam uciec, ale nogi wrosły w chodnik

 

Tłum płynął prosto na mnie

Nieśmiało modliłam się w duchu

Modliłam się o kolejny spokojny dzień

 

I wtem widzę go

Idzie wśród tłumu, dzieli nas tylko ulica

Serce na chwilę mi staje, gdy patrzy na mnie

 

Odwracam wzrok

Podobno się zdziwił, ja tego nie wiem

Poszedł dalej, jak gdybyśmy się nigdy nie znali

 

Dwoje nieznajomych sobie ludzi

Każde poszło w swoją stronę

I tylko moje serce i jego zdziwienie

Opowiedziało bezgłośnie historie

O tym, że się kochaliśmy…