Najczęściej mój dzień w redakcji miesięcznika rozpoczyna się w godzinach przedrannych (3-4 godzina). Z czasem zegar biologiczny sam się ustawia i człowiek budzi się sam w tych godzinach. Tym razem nastawiłem budzik na godzinę 4 rano. Niedobrze by było, gdyby zdarzyło mi się zaspać. Dzisiaj wracamy do szkoły po długiej pandemicznej przerwie. Już w dniu wczorajszym w godzinach wieczornych zamknęliśmy numer sierpniowy oraz przygotowaliśmy redakcyjnie nowy numer wrześniowy. Teraz od rana ładują się akumulatory urządzeń reporterskich...
Zanim wsiądę w samochód i pojadę do szkoły, chciałbym przynajmniej rozpocząć wątek nowego rozdania niniejszym felietonem. W głowie kotłuje mi się tyle wątków, że istnieje potrzeba wyartykułowania wielu wątków związanych z aktualnościami nie tylko szkoły, ale również naszego miesięcznika. Postaram się ,,ogarnąć'' te tematy w kolejnym felietonie.
Wszyscy, którzy racjonalnie myślą o roli szkoły i edukacji podkreślają rolę relacji w samorozwoju człowieka, który nazywa się dalej edukacją. Ten właśnie samorozwój każdej osoby (uczennicy/ucznia, lecz również i nauczyciela) jest głównym celem edukacji. A NIE MA EDUKACJI BEZ RELACJI.
Pandemia zabrała nam doświadczenie bezpośrednich relacji. Pewnie dlatego wszyscy się tak bardzo cieszymy na powrót do szkoły.
Do zdrowego i prawidłowego rozwoju każdy normalny człowiek potrzebujemy bezpośredniej relacji face to face z innymi osobami. Nadzwyczaj ważnym elementem rozwoju jest doświadczenie funkcjonowania w grupie rówieśniczej. Nawet wtedy, gdy szkoła jest dla uczniów udrękę, (bo nadal się zdarza, że szkoła bywa organizowana na wzór 19-wiecznej koparki do ładowania do głowy wiedzy oraz walca, równającego wszystkich do ustalonego wzorca) to bardzo ważne dla ich rozwoju jest codzienne funkcjonowanie w gmachu szkoły w grupie rówieśniczej.
Tam nie tylko rodzą się przyjaźnie, ale ta właśnie grupa rówieśnicza jest poligonem rozwijania tak ważnych dla osobistego rozwoju kompetencji społecznych.
Można powiedzieć o tym inaczej i prościej. LUBIMY SIĘ i dobrze nam bywać razem i razem działać.
Pandemia zabrała nam te możliwości i zaowocowało to eksplozją depresji. Niektóre z nich miały bolesny a nawet tragiczny przebieg i nasz powrót do normalnych kontaktów społecznych jest dla nas wszystkich nadzieją na poprawę naszego dobrostanu emocjonalnego.
Jest jeszcze jeden powód do radości. Możemy powrócić do realizacji działań, jakie nam pandemia pokrzyżowała. Wracamy do realizacji działań, które przez lockdown musieliśmy zaniechać. Ale o tym napiszę w drugiej części felietonu, już po naszym pierwszym spotkaniu inauguracji roku szkolnego w moich szkołach. O godzinie 9oo rozpoczynamy nowy rok szkolny w LO a godzinę później w naszej Szkole Podstawowej Mistrzostwa sportowego.
W LO po raz pierwszy będę miał okazje zobaczyć trzydzieścioro uczniów klasy 1B - dziennikarsko-artystycznej, w której nasza redakcja będzie współuczestniczyć w realizacji dziennikarskiej innowacji pedagogicznej (http://pressmedia.vilogdansk.pl). W szkole podstawowej mistrzostwa sportowego rozpoczynamy działania związane z Nową Hanzą w związku z objęciem przez szkołę imienia Hanzy.
Nasz powrót do normalności edukacyjnej relacji niech ilustrują dwie fotografie z minionych, dobrych lat:
- Letniego Obozu Internetowego INTERKAMP 2013: https://www.youtube.com/watch?v=imzL4PEIyow&t=56s
- Naszej klasy dziennikarskiej w poprzednich latach (Klaudia, Dawid: pamiętacie?):
