Podstawowe potrzeby człowieka zaspokajają: woda, ogień, żelazo i sól, mąka zbożowa, mleko i miód, sok z winogron, oliwa i odzienie (Syr 39, 26).

 

W ogólnym dobrobycie

tlą się pragnienia skrycie

gdy mija dzień za dniem.

Porywy narowiste

śpią niespokojnym snem.

 

Głowa pod dachem jest

rąk spracowanych gest

znów poda chleba kęs.

A szczęki codzienności

wytrwale żują sens.

 

Nie małże, nie ostrygi,

zabierzcie stąd kapary.

Nie trzeba też tołpygi

i zbędne są homary.

 

W znajomej ciszy tęsknot

tak szepty brzmią, jak brzmiały –

gdyby seler naciowy

cebulę i ser biały...

 

(fotografia autorki)