☆☆☆☆/☆☆☆☆☆
"Długo na ciebie czekałem, Alino. Razem zmienimy świat."
Młoda Alina Starkov, wraz ze swoim przyjacielem z dzieciństwa zostają zmuszeni do przeprawy przez śmiercionośną Fałdę Cienia. Mało kto pozostaje żywy przy spotkaniu z groźnymi Volcrami, lecz magiczny dar dziewczyny ujawnia się w ostatecznym momencie i przyjaciele uchodzą z życiem. Alina odkrywa, że jest jedną z Griszy, osobą władającą potężną mocą.
"Cień i Kość" (ang. "Shadow and bone") (przełożone na język polski przez Małgorzate Strzelec oraz Wojciecha Szczypułe) to trylogia autorstwa amerykańskiej pisarki, Leigh Bardugo. Jest ona jednym z elementów uniwersum Grisza, wykreowanego przez Bardugo. Trylogia "Cień i kość" stała się bardzo popularną młodzieżową pozycją wśród czytelników.
"Cień i Kość" rozgrywa się w Ravce, państwie podzielonym na dwie części, przez groźną, przepełnioną śmiercionośnymi potworami Fałdę Cienia, inaczej nazywaną Nie Morzem. Klimat książki, jak i miejsce akcji jest wzorowane na Rosji. Nazwy miast(także ich zapis na mapie), imiona, system królewski i wiele innych. Sama autorka w wywiadzie umieszczonym pod koniec "Oblężenia i Nawałnicy" (Drugiej części trylogii), przytacza jakimi dziełami inspirowała się aby oddać Rosyjski klimat.
Na początku książki, duża ilość informacji oraz nazw własnych może zdecydowanie przytłoczyć czytelnika, co jest powszechnym zdarzeniem w fantastyce, lecz wbrew pozorom wykreowany świat nie jest aż tak skomplikowany. Po pierwszych rozdziałach można bez problemu połapać się co i jak.
"Całe życie szukam sposobu, by to wszystko naprawić. Ty jesteś moim pierwszym promykiem nadziei od bardzo długiego czasu."
Alina. Alina była kolejną główną bohaterką której zdecydowanie nie polubiłam. Chyba tak naprawdę nie potrafię nawet wymienić co mi się w niej nie podobało. Drażniła mnie swoim byciem, zachowaniem, wszystkim. A czytanie książki, w której nie lubi się głównego bohatera, wcale nie jest aż tak przyjemne. Oczywiście Alina przedstawiana jest jako ta unikatowa i wyjątkowa, ze względu na moc którą w sobie nosi. Tutaj pojawia nam się motyw "chosed one", motyw wybrańca. Znowu muszę oświadczyć, że zdecydowanie nie jest to jeden z moich ulubionych motywów w książkach.
Zaś, patrząc na plusy bohaterów, do mojego serduszka zawitała Genya. Warto tutaj także przywołać postać Zmrocza (ja osobiście preferuje jego oryginalną, nieprzetłumaczoną nazwę, Darkling), która intrygowała mnie i przyciągała do siebie przez calutką książkę. Reszta postaci według mnie jest bardzo neutralna, żadne z nich nie wybiło się mocniej w moich oczach.
Historia zawiera w sobie sporo zwrotów akcji, które na mnie, zdecydowanie wywarły wrażenie. Niestety od samego początku historii byłam źle nastawiona do tej trylogii, dlatego też na początku miałam niezbyt przychylne uczucia, lecz czym dalej, tym bardziej przełamywałam swoją barierę i wciągałam się w historię Aliny.
Zdecydowanie nie żałuję rozpoczęcia swojej przygody z trylogią Grisza, pomimo moich wcześniejszych uprzedzeń. Może były one spowodowane tak wielką popularnością tej historii, a może jedynie moim wymysłem. Tak, czy inaczej, cieszę się, że przekonałam się do „Cienia i Kości” i miałam okazję zobaczyć, czym tak bardzo fascynuje się grono czytelników. Nie jest moją ulubioną książką, ale ze względu na naprawdę dobre wykreowanie świata, zdecydowanie nie zasługuje na ocenę mniejszą niż 4 gwiazdki. Dla osób, które z czytaniem są nie po drodze, powstał także serial na podstawie uniwersum Grisza, o tym samym tytule.
Autorka: Aleksandra Pliszka
