Był najpiękniejszy
na całym podwórku
nie stukał kopytami
lecz delikatnie
bujał się na wietrze
gniady kary lub bułany
nie pamiętam ale mój
mknęlam na nim
goniąc wlasny śmiech
przez ogromne prerie wyobrażni
Za siedmioma górami
za siedmioma lasami
plotły się przygody z happy endem
zdarte kolana i łokcie
uczyły jak wstać silniejszą
po upadku
świat czekał na odkrycie
Konik nie chciał dorosnąć
dzisiaj sama przemierzam czas
i szukam w sobie
tamtego dziecka
aby przetrwać
(wykorzystano fotografię własną autorki)
