Miesięcznik Społeczno-Kulturalny KREATYWNI (dawniej Mutuus) ISSN: 2564-9583
pozytywni-kreatywni-solidarni | positive-creative-solidarity |позитивная-творческая-солидарность 

graficzny identyfikator działu FELIETONY

(Nie ma zgody na slogan: ,,dzieci i ryby nie mają głosu''.
No może ryby głosu nie mają, ale nie dzieci, 
Młodzi nie powinni milczeć... Warto ich posłuchać... )

graficzny identyfikator działu FELIETONY

Jeszcze nie czas dorastać / Aleksandra Pliszka

Jeszcze nie czas dorastać. Jesteśmy jeszcze dziećmi. Nie śpieszmy się. Nie naciskaj na mnie. "Dorośnij wreszcie!" .
A ja tak bardzo chciałabym zostać jeszcze dzieckiem.

"Dorośniesz to zrozumiesz"

Chce być dorosła.

"Dzieci i ryby głosu nie mają"

Chciałabym z tobą porozmawiać, powiedzieć swoje zdanie.

"Jesteś za młoda, nie zrozumiesz"

Chce rozumieć.

Chce być starsza. Rozumieć. Usiąść przy stole z dorosłymi i móc wypowiedzieć swoją opinie, bez strachu przed zruganiem. "Dłużej żyje na tym świecie. Nie masz pojęcia na ten temat." Czy mój młody wiek naprawdę jest wyznacznikiem mojej głupoty w danych sprawach? To, że jestem nastolatką nie znaczy, że nie mam o niczym pojęcia. Ale wujek i tak powie mi, że jest starszy i więcej przeżył, więc nawet nie będę się wtrącać. "Jestem starszy, wiem lepiej" Czy jak będę starsza to też będę wiedzieć? Może jednak nie chce być dzieckiem. Chce być taka jak ty. Chce mieć głoś. Chce być zauważana.

Wypominasz mi, że jestem tylko dzieckiem. Nic nie znaczącym, głupiutkim człowiekiem. Za godzinę krzyczysz na mnie, że musze już powoli zacząć myśleć nad swoją przyszłością. A ja nawet nie skończyłam liceum.

Matura, studia, praca. Matura, studia, praca. Matura, studia, praca. Matura studia praca. Matura studia praca. Matura studia praca Matura studia praca Matura studia praca matura studia praca matura studia praca matura studia praca matura studia praca maturastudiapracamaturastudiapracamaturastudiapracamaturastudiapracamaturastudiapracamaturastudiapracamaturastudiapracamaturastudiapraca... Niekończąca się mantra.

Mam jeszcze czas.

Pozwól mi z niego skorzystać.

Nie pośpieszaj mnie.

Pozwól mi się tym nacieszyć.

Jeszcze nie czas dorastać.

Presja dorosłości ściga nas i łapie zbyt szybko. Dojrzewamy w szybkim tempie. Dostajemy treści nie przystosowane do naszego wieku. W wieku 14 lat musimy wybierać, co chcemy robić przez całe swoje życie. Wmawiana jest nam nasza niepełnoletność, a z drugiej strony, mówią nam że nie zachowujemy się jak dorośli.
Dwie wykluczające strony, powstają w naszych głowach, i żyją ze sobą każdego dnia. Zdezorientowani musimy stawiać czoło światu, nie wiedząc kim jesteśmy i czego się od nas oczekuje. Ale jeszcze nie czas dorastać. Jeszcze przyjdzie na to czas.

Młodość jest jedna

Dzieciństwo jest jedno.

Za kilka lat jedyną ścigającą nasz rzeczą, będzie żal. Nie cieszymy się aktualnie przeżywanym czasem, bo to my gonimy dorosłość. Kiedy złapiemy ją wreszcie za ogon, będzie już za późno. Nie cofniemy czasu, który został zmarnowany na wycieńczający bieg. Nie biegnij. Zwolnij. Jeszcze nie czas dorastać...


Licencja Creative Commons
Ten utwór jest dostępny na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa - Użycie niekomercyjne - Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe. za: http://pressmedia.vilogdansk.pl/index.php/publikacje/felietony/1636-jeszcze-nie-czas-dorastac

  

Free Joomla! templates by AgeThemes | Documentation